Ik ben van 1953
© Jacques Marsmans
50
ik ben van 1953, uit een dorpje in het Zuiden
waar toen de kerk voor alle mensen nog vertrouwd haar klokken luidde
je kreeg een boterham met tevredenheid, je moest bidden voor het eten
er werd gepraat over de oorlog en altijd sprak nog ons geweten
zuinigheid en spaarzaamheid
gewoon doen en geen gekkigheid
een boterham met tevredenheid
die lessen raak je nooit meer kwijt
60
we kregen thuis een televisie en we gingen op vakantie
toen kwam de tijd van lange haren, ‘love and peace’ en tolerantie
we liepen steeds meer uit de pas en, ja, we streefden naar bevrijding
een nieuwe tijd, nieuwe muziek, een nieuwe beat, een nieuwe tijding
70
toen de verbeelding aan de macht kwam met Den Uyl, ging ik studeren
en ik zag Dolle Mina’s, krakers en Molukkers protesteren
ik ging naar Isfahan en India; ik geloofde nog in dromen
en bijna niemand in die tijd geloofde toen de club van Rome
zuinigheid en spaarzaamheid
gewoon doen en geen gekkigheid
een boterham met tevredenheid
die lessen raak je nooit meer kwijt
80
met de ‘no nonsens’ van Ruud Lubbers ging de overheid saneren
het was het ík-tijdperk’; de tijd van ‘ban de bom’; en demonstreren
en langzaamaan werd nu Den Haag gestuurd door ’t nieuwe liberalisme
en door de ramp in Tsjernobyl was er ook angst en veel cynisme
90
ik had een baan en een gezin; ik kocht computers en diskettes
en dvd’s en compact discs in plaats van video’s en cassettes
het land werd multicultureel; we hadden paarse kabinetten
er werd gepolderd; en Den Haag begon steeds meer op ons te letten
zuinigheid en spaarzaamheid
gewoon doen en geen gekkigheid
een boterham met tevredenheid
die lessen raak je nooit meer kwijt
00
toen werd Fortuyn vermoord, het boegbeeld van het nieuwe populisme
met hem verdwenen de taboes op incorrectheid en racisme
we kregen internet, waarop we elke waarheid zomaar vonden
en we verloren idealen die ons eeuwenlang verbonden
10
toen kwam Corona met de Lock downs, de massale vaccinatie
er kwamen crises door de toeslagen, het gas en immigratie
en ook problemen met de stikstofuitstoot; depositiewaardes
en ook een crisis –of juist niet- met het klimaat op onze aarde
zuinigheid en spaarzaamheid
gewoon doen en geen gekkigheid
een boterham met tevredenheid
die lessen raak je nooit meer kwijt
20
de politiek wordt steeds onmachtiger; en steeds meer een theater
de coalities doen alleen nog maar wat wijn in troebel water
en we beledigen en klagen; en geen mens is nog tevreden
ik ben van 1953; dat is werelden geleden